Με τη προσφυγή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ, κλιμακώνεται ακόμη περισσότερο η ιστορικών διαστάσεων επίθεση στα δικαιώματα μας. Οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η κυβέρνηση για να μπορέσει να εισπράξει την οικονομική βοήθεια αποτελούν πισωγύρισμα δεκαετιών για όλους εμάς.
Μειώνει ριζικά το ήδη χτυπημένο εργατικό εισόδημα οδηγώντας σε αδιέξοδο και σε πιθανή πτώχευση χιλιάδες οικογένειες. Στο δημόσιο τομέα με μείωση ή και κατάργηση των δώρων και νέα μείωση των επιδομάτων. Στον ιδιωτικό τομέα με την υπονόμευση ή και κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, μείωση της αποζημίωσης και αύξηση του ελάχιστου ορίου για απολύσεις. Αυτά διευκολύνουν τον εκβιασμό της εργοδοσίας που εδώ χρόνια ζητά πάγωμα ή μείωση μισθών. Είναι φανερό ότι η εξαίρεση των δώρων του ιδιωτικού τομέα από τη μείωση είναι στάχτη στα μάτια, δεδομένου ότι αυτά υπολογίζονται επί του μισθού που οδηγείται σε πτώση. Στους συνταξιούχους με τη μείωση των δώρων και των συντάξεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Ακόμη η εισαγωγή της έννοιας σύνδεσης της σύνταξης με το προσδόκιμο ζωής φέρνει αντιμέτωπη την κοινωνία με μια φασίζουσα αντίληψη για δουλειά μέχρι θανάτου. Τα μέτρα συμπληρώνουν η νέα αύξηση κατά 2% του ΦΠΑ (σύνολο 4% για το 2010) και των φόρων κατανάλωσης που ολοκληρώνουν την εικόνα λεηλασίας του εισοδήματος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Γίνεται σαφές από τις εξαγγελίες ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι προσωρινά.
Δε χωρά καμία αμφιβολία πως τα μέτρα αυτά αποτελούσαν το κρυφό πόθο του κεφαλαίου στο σύνολο του- μικρού και μεγάλου. Πυρήνας τους η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, που σημαίνει και αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των ίδιων των εργαζομένων. Είναι προς όφελος του κεφαλαίου γιατί ο πλούτος που παράγουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και ο κλεμμένος πλούτος από την άγρια φορομπειξία όλο και λιγότερο θα επιστρέφει υπό τη μορφή δημοσίων δαπανών σε εμάς. Αντιθέτως θα διατίθεται προς όφελος αναπτυξιακών έργων προς όφελος του κεφαλαίου, για επιχορηγήσεις «ατομικής πρωτοβουλίας», για διαγραφή χρεών και φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, για ενίσχυση του συλλογικού καπιταλιστή – κράτους. Για το πέρασμα αυτής της πολιτικής επιστρατεύονται όλες οι δυνάμεις και εφεδρείες τις αστικής πολιτικής, από τον Μητσοτάκη ως το Σημίτη, από τον Αλέκο Παπαδόπουλο, τους «Έλληνες – Μπερλουσκόνι» (Βγενόπουλο και άλλους), ως το ακροδεξιό δεκανίκι του συστήματος, το ΛΑΟΣ. Δε χωρά καμία αμφιβολία πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ανοιχτή στήριξη της ΝΔ- ΛΑΟΣ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ πήρε μια καθαρά ταξική επιλογή! Όσο και αν προσπαθούν να εξωραΐσουν τη κατάσταση ξέρουμε όλοι μας καλά τι σημαίνει ΔΝΤ: Όπου και αν πέρασε άφησε πίσω του «καμένη γη», αναιρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις, σπρώχνοντας τους εργαζόμενους σε έναν εξοντωτικό αγώνα επιβίωσης.
Είναι σαφές πως η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι κρίσιμη. Η απεργία στις 5 ΜΑΗ πρέπει να αποτελέσει σταθμό, ανυπακοής και αγώνα διαρκείας ενάντια στη πολιτική ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ- ΕΕ- ΔΝΤ. Δεν αφορά μια μάχη μόνο για το μεροκάματο και τις συντάξεις. Είναι μια μάχη που αφορά το σύνολο της καθημερινότητας και μέλλοντος μας. Δε πρέπει να επιτρέψουμε την επιβολή της κοινωνικής βαρβαρότητας. Απέναντι σε όλους αυτούς που σπέρνουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Στους απολογητές του συστήματος που προσπαθούν να μας πείσουν πως τα μέτρα αποτελούν μονόδρομο. Απαντάμε πως σήμερα απαιτείται και υπάρχει και ένας άλλος δρόμος, αυτός του ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ. Της κλιμάκωσης των απεργιακών κινητοποιήσεων, πανεργατικών και κλαδικών, τη διεύρυνση των κλάδων που κινητοποιούνται, την οικοδόμηση δεσμών αλληλεγγύης και κοινής δράσης όλων των εργαζομένων.
Σε μια τέτοια κατάσταση ο γραφειοκρατικός και αστικοποιημένος συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δώσει τόνο αγώνα και κλιμάκωσης ενάντια στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων που μας φέρνουν. Με τη τοποθέτηση και την ευρύτερη στάση τους, προσπαθούν να διαμορφώσουν κλίμα αποδοχής των μέτρων ως «αναγκαίο κακό». Όχι μόνο δε μπορούν να δώσουν αγωνιστικό στίγμα μπροστά σε αυτή την ιστορική μάχη αλλά την υπονομεύουν αποφασιστικά. Τέλος νικηφόρα αγωνιστική απάντηση δεν μπορούν να δώσουν ούτε το ΠΑΜΕ(θεωρώντας πως οι αγώνες μας δεν μπορούν να νικούν στο σήμερα αν δεν έχει την οργανωτική και πολιτική ηγεμονία σε αυτούς, αποκλείοντας έτσι την ενωτική αγωνιστική δράση στην βάση των συμφερόντων μας) αλλά ούτε και άλλα τμήματα τόσο της μετωπικής αριστεράς, όσο και του εργατικού κινήματος όσο δεν απαγκιστρώνονται από την ηγεμονία του επίσημου συνδικαλισμού.
Η αναγκαία απάντηση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη ριζική ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Μέσα από τον οριζόντιο συντονισμό των γενικών συνελεύσεων των σωματείων των πρωτοβάθμιων σωματείων, μέσα από τη κοινή δράση στα κινήματα και τους αγώνες που αναπτύσσονται σε κλάδους και μέτωπα, τη συσπείρωση μέσα από πολύμορφες εργατικές συλλογικότητες και αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Σήμερα πάνω απ’ όλα είναι αναγκαία η ενότητα μας και όχι των κομματικών- συνδικαλιστικών ηγεσιών.
• ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Που είναι ο βασικός συνομιλητής και συνδιαμορφωτής στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, το όχημα της αντεργατικής επιδρομής στο σύνολο της.
• ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΕ- ΔΝΤ
• ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ – ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
• ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΜΕΣΟΣ ή ΕΜΜΕΣΟΣ ΦΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΠΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
• ΟΥΤΕ ΕΝΑ 1ευρώ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. Γιατί τα κέρδη που παράγονται στις πλάτες μας(60% αύξηση του ΑΕΠ τη τελευταία 10ετια) φτάνουν και περισσεύουν για την κάλυψη των αναγκών μας(παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση).
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ..
• ΡΙΖΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ(ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από μια δουλεία και μόνο) ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
• ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ(γιατί οι εκρηκτικές δυνατότητες της εποχής και το πρόβλημα της ανεργίας το επιβάλλουν).
• ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ. Όχι στο εξοπλιστικό πρόγραμμα των 25 δις.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους στην απεργία 5 Μαΐου στις 10 πμ, στη συγκέντρωση στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου(Κορίνθου και Αράτου)
Εργατική Ταξική Αγωνιστική Κίνηση
http://etakpatras.blogspot.com/ e - mail: etak.patras@gmail.com
Μειώνει ριζικά το ήδη χτυπημένο εργατικό εισόδημα οδηγώντας σε αδιέξοδο και σε πιθανή πτώχευση χιλιάδες οικογένειες. Στο δημόσιο τομέα με μείωση ή και κατάργηση των δώρων και νέα μείωση των επιδομάτων. Στον ιδιωτικό τομέα με την υπονόμευση ή και κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, μείωση της αποζημίωσης και αύξηση του ελάχιστου ορίου για απολύσεις. Αυτά διευκολύνουν τον εκβιασμό της εργοδοσίας που εδώ χρόνια ζητά πάγωμα ή μείωση μισθών. Είναι φανερό ότι η εξαίρεση των δώρων του ιδιωτικού τομέα από τη μείωση είναι στάχτη στα μάτια, δεδομένου ότι αυτά υπολογίζονται επί του μισθού που οδηγείται σε πτώση. Στους συνταξιούχους με τη μείωση των δώρων και των συντάξεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Ακόμη η εισαγωγή της έννοιας σύνδεσης της σύνταξης με το προσδόκιμο ζωής φέρνει αντιμέτωπη την κοινωνία με μια φασίζουσα αντίληψη για δουλειά μέχρι θανάτου. Τα μέτρα συμπληρώνουν η νέα αύξηση κατά 2% του ΦΠΑ (σύνολο 4% για το 2010) και των φόρων κατανάλωσης που ολοκληρώνουν την εικόνα λεηλασίας του εισοδήματος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Γίνεται σαφές από τις εξαγγελίες ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι προσωρινά.
Δε χωρά καμία αμφιβολία πως τα μέτρα αυτά αποτελούσαν το κρυφό πόθο του κεφαλαίου στο σύνολο του- μικρού και μεγάλου. Πυρήνας τους η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, που σημαίνει και αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των ίδιων των εργαζομένων. Είναι προς όφελος του κεφαλαίου γιατί ο πλούτος που παράγουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και ο κλεμμένος πλούτος από την άγρια φορομπειξία όλο και λιγότερο θα επιστρέφει υπό τη μορφή δημοσίων δαπανών σε εμάς. Αντιθέτως θα διατίθεται προς όφελος αναπτυξιακών έργων προς όφελος του κεφαλαίου, για επιχορηγήσεις «ατομικής πρωτοβουλίας», για διαγραφή χρεών και φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, για ενίσχυση του συλλογικού καπιταλιστή – κράτους. Για το πέρασμα αυτής της πολιτικής επιστρατεύονται όλες οι δυνάμεις και εφεδρείες τις αστικής πολιτικής, από τον Μητσοτάκη ως το Σημίτη, από τον Αλέκο Παπαδόπουλο, τους «Έλληνες – Μπερλουσκόνι» (Βγενόπουλο και άλλους), ως το ακροδεξιό δεκανίκι του συστήματος, το ΛΑΟΣ. Δε χωρά καμία αμφιβολία πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ανοιχτή στήριξη της ΝΔ- ΛΑΟΣ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ πήρε μια καθαρά ταξική επιλογή! Όσο και αν προσπαθούν να εξωραΐσουν τη κατάσταση ξέρουμε όλοι μας καλά τι σημαίνει ΔΝΤ: Όπου και αν πέρασε άφησε πίσω του «καμένη γη», αναιρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις, σπρώχνοντας τους εργαζόμενους σε έναν εξοντωτικό αγώνα επιβίωσης.
Είναι σαφές πως η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι κρίσιμη. Η απεργία στις 5 ΜΑΗ πρέπει να αποτελέσει σταθμό, ανυπακοής και αγώνα διαρκείας ενάντια στη πολιτική ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ- ΕΕ- ΔΝΤ. Δεν αφορά μια μάχη μόνο για το μεροκάματο και τις συντάξεις. Είναι μια μάχη που αφορά το σύνολο της καθημερινότητας και μέλλοντος μας. Δε πρέπει να επιτρέψουμε την επιβολή της κοινωνικής βαρβαρότητας. Απέναντι σε όλους αυτούς που σπέρνουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Στους απολογητές του συστήματος που προσπαθούν να μας πείσουν πως τα μέτρα αποτελούν μονόδρομο. Απαντάμε πως σήμερα απαιτείται και υπάρχει και ένας άλλος δρόμος, αυτός του ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ. Της κλιμάκωσης των απεργιακών κινητοποιήσεων, πανεργατικών και κλαδικών, τη διεύρυνση των κλάδων που κινητοποιούνται, την οικοδόμηση δεσμών αλληλεγγύης και κοινής δράσης όλων των εργαζομένων.
Σε μια τέτοια κατάσταση ο γραφειοκρατικός και αστικοποιημένος συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δώσει τόνο αγώνα και κλιμάκωσης ενάντια στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων που μας φέρνουν. Με τη τοποθέτηση και την ευρύτερη στάση τους, προσπαθούν να διαμορφώσουν κλίμα αποδοχής των μέτρων ως «αναγκαίο κακό». Όχι μόνο δε μπορούν να δώσουν αγωνιστικό στίγμα μπροστά σε αυτή την ιστορική μάχη αλλά την υπονομεύουν αποφασιστικά. Τέλος νικηφόρα αγωνιστική απάντηση δεν μπορούν να δώσουν ούτε το ΠΑΜΕ(θεωρώντας πως οι αγώνες μας δεν μπορούν να νικούν στο σήμερα αν δεν έχει την οργανωτική και πολιτική ηγεμονία σε αυτούς, αποκλείοντας έτσι την ενωτική αγωνιστική δράση στην βάση των συμφερόντων μας) αλλά ούτε και άλλα τμήματα τόσο της μετωπικής αριστεράς, όσο και του εργατικού κινήματος όσο δεν απαγκιστρώνονται από την ηγεμονία του επίσημου συνδικαλισμού.
Η αναγκαία απάντηση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη ριζική ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Μέσα από τον οριζόντιο συντονισμό των γενικών συνελεύσεων των σωματείων των πρωτοβάθμιων σωματείων, μέσα από τη κοινή δράση στα κινήματα και τους αγώνες που αναπτύσσονται σε κλάδους και μέτωπα, τη συσπείρωση μέσα από πολύμορφες εργατικές συλλογικότητες και αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Σήμερα πάνω απ’ όλα είναι αναγκαία η ενότητα μας και όχι των κομματικών- συνδικαλιστικών ηγεσιών.
• ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Που είναι ο βασικός συνομιλητής και συνδιαμορφωτής στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, το όχημα της αντεργατικής επιδρομής στο σύνολο της.
• ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΕ- ΔΝΤ
• ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ – ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
• ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΜΕΣΟΣ ή ΕΜΜΕΣΟΣ ΦΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΠΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
• ΟΥΤΕ ΕΝΑ 1ευρώ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. Γιατί τα κέρδη που παράγονται στις πλάτες μας(60% αύξηση του ΑΕΠ τη τελευταία 10ετια) φτάνουν και περισσεύουν για την κάλυψη των αναγκών μας(παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση).
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ..
• ΡΙΖΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ(ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από μια δουλεία και μόνο) ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
• ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ(γιατί οι εκρηκτικές δυνατότητες της εποχής και το πρόβλημα της ανεργίας το επιβάλλουν).
• ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ. Όχι στο εξοπλιστικό πρόγραμμα των 25 δις.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους στην απεργία 5 Μαΐου στις 10 πμ, στη συγκέντρωση στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου(Κορίνθου και Αράτου)
Εργατική Ταξική Αγωνιστική Κίνηση
http://etakpatras.blogspot.com/ e - mail: etak.patras@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου