ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ!
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην αστική τάξη. Για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, τη κοινωνική απελευθέρωση.
Η φετινή Πρωτομαγιά γίνεται στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης. Περικοπές μισθών και επιδομάτων, μαζικές απολύσεις, εκτόξευση της ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς και μια σειρά από άλλα μέτρα που έχουν της ευλογίες σύσσωμου του αστικού πολιτικού συστήματος, της ΕΕ, του ΔΝΤ και πάνω απ’ όλα του ελληνικού κεφαλαίου, βρίσκονται στην ατζέντα της αντεργατικής επίθεσης του κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης. Επικαλούνται τον πρόσκαιρο χαρακτήρα των αντεργατικών μέτρων, παρουσιάζοντάς τα σαν μέτρα που αφορούν μια εθνική υπόθεση, την υπόθεση σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας. Κρύβουν όμως ότι τα δύο έθνη που υπάρχουν εντός της ελληνικής οικονομίας, το κεφάλαιο απ’ τη μια και η εργατική τάξη απ’ την άλλη, δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον.
Έχουν θράσος! Είναι σαν να χρεοκοπεί μια επιχείρηση, που χρωστάει ήδη στους εργαζόμενους που δουλεύουν σε αυτήν και στη συνέχεια σε συμφωνία με τους δανειστές της και προμηθευτές της, να απαιτούν από τους εργαζόμενους να πληρώσουν τα χρέη της η και να παλέψουν στο πλευρό της ενάντια στους δανειστές της. Γι’ αυτό και προσπαθούν να καλλιεργήσουν κλίμα «πατριωτικού αγώνα» προκειμένου να βάλλουν οριστική ταφόπλακα στις αντιστάσεις και στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης, να μετατρέψουν τα «προσωρινά» αντεργατικά μέτρα σε μόνιμα, επιδιώκοντας σε τελευταία ανάλυση την αναδιάρθρωση της εργασίας και των εργασιακών σχέσεων, την ταπείνωση των εργαζομένων και τη διάλυση του εργατικού κινήματος. Τέλος η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» είναι αυτή που χρησιμοποιείται προκειμένου να περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται η αντεργατική πολιτική. Επιχειρείται ένας τεχνητός διαχωρισμός – που αναπαράγεται και από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία – ανάμεσα στους εργαζόμενους του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, σε εργαζόμενους με συνδικαλιστικά δικαιώματα και εκπροσώπηση και σε εργαζόμενους χωρίς καμία κάλυψη και δυνατότητα συλλογικού εργατικού αγώνα, ανάμεσα σε παλιούς και νέους, σε ντόπιους και ξένους κ.α. Κάτω από τις τελευταίες εξελίξεις η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να αποτελέσει ένα έναυσμα για ένα νέο γύρο πολιτικής αντιπαράθεσης και κινητοποιήσεων, εκφράζοντας αποφασιστικά την εναντίωση μας απέναντι στα νέα μέτρα, συνολικά απέναντι στην αντεργατική πολιτική που προωθείται εδώ και καιρό από ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ- ΕΕ- ΔΝΤ- Κεφάλαιο- Εργοδοσία.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ. ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ!
Το εργατικό κίνημα και οι αγώνες μας μπορούν να νικούν και να γίνονται πολιτικά επικίνδυνοι μόνο όταν ξεφεύγουν από τα όρια που έχουν προκαθορίσει οι γραφειοκράτες του εργοδοτικού συνδικαλισμού και η αστική πολιτική. ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ αφομοιώνοντας όλα τα οράματα της ανταγωνιστικότητας, της εθνικής ανάπτυξης ΔΕΝ θέλουν, ούτε μπορούν να δώσουν προοπτική στους αγώνες μας. Γι’ αυτό μιλούν για «κοινωνικό ισοδύναμο» των θυσιών βάζοντας στην ίδια ζυγαριά κεφάλαιο και εργασία. Από την άλλη ΠΑΜΕ και Αριστερή Παρέμβαση βολοδέρνουν ανάμεσα στην λογική της αυτόνομης εθνικής ανάπτυξης και της φανατικής προσκόλλησης στην ΕΕ.
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ, η ανάπτυξη ενός κινήματος ρήξης και ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης, κίνημα συνολικής αντιπαράθεσης με τη πολιτική της Κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ, του Κεφαλαίου. Που θα παλεύει για το όλο, «θα τα ζητά» όλα για να κερδίσει στο σήμερα. Δε μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Μπορούμε να γίνουμε εμείς οι πρωταγωνιστές στην αντιπαράθεση με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Μέσα από τη κοινή δράση και τον οριζόντιο συντονισμό των γενικών συνελεύσεων και όχι των κομματικών αντιπρόσωπων των Δ.Σ των πρωτοβάθμιων σωματείων. Σήμερα υπάρχει η αναγκαιότητα για μια ταξική αγωνιστική συσπείρωση των ίδιων των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στις τρέχουσες συνθήκες που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι απλώς συνομιλεί με την ΕΕ και το ΔΝΤ αλλά αποτελεί κομμάτι τους προκειμένου να υπηρετήσει τις ανάγκες του ελληνικού πρωτίστως αλλά και του διεθνούς κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι χρειάζεται να είναι ξεκάθαροι:
ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΕ- ΔΝΤ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ – ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
• ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΜΕΣΟΣ ή ΕΜΜΕΣΟΣ ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
• ΟΥΤΕ ΕΝΑ ευρώ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. Γιατί τα κέρδη που παράγονται στις πλάτες μας(60% αύξηση του ΑΕΠ τη τελευταία 10ετια) φτάνουν και περισσεύουν για την κάλυψη των αναγκών μας(παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση).
• ΡΙΖΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ( γιατί ο παραγόμενος πλούτος, η τεχνολογική και κοινωνική εξέλιξη το επιβάλλουν)
• ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ 7 δις. ευρώ δαπανούνται μόνο για φέτος, προκειμένου ο Έλληνας εργάτης να μπορεί να «σφάξει» τον όποιο Σομαλό, Αφγανό, Βόσνιο η Τούρκο εργάτη.
• ΤΕΛΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Άλλωστε δικά μας λεφτά τους δίνονται διαχρονικά από την εκαστοτε Κυβέρνηση, χωρίς να ξεχνούμε τους ληστρικούς ορους δανεισμού.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες σε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΠΟΡΕΙΑ στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου(Κορίνθου κ Αράτου) την 1η ΜΑΗ στις 10πμ.
Εργατική Ταξική Αγωνιστική Κίνηση
web: http://etakpatras.blogspot.com/
e - mail: etak.patras@gmail.com
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην αστική τάξη. Για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, τη κοινωνική απελευθέρωση.
Η φετινή Πρωτομαγιά γίνεται στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης. Περικοπές μισθών και επιδομάτων, μαζικές απολύσεις, εκτόξευση της ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς και μια σειρά από άλλα μέτρα που έχουν της ευλογίες σύσσωμου του αστικού πολιτικού συστήματος, της ΕΕ, του ΔΝΤ και πάνω απ’ όλα του ελληνικού κεφαλαίου, βρίσκονται στην ατζέντα της αντεργατικής επίθεσης του κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης. Επικαλούνται τον πρόσκαιρο χαρακτήρα των αντεργατικών μέτρων, παρουσιάζοντάς τα σαν μέτρα που αφορούν μια εθνική υπόθεση, την υπόθεση σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας. Κρύβουν όμως ότι τα δύο έθνη που υπάρχουν εντός της ελληνικής οικονομίας, το κεφάλαιο απ’ τη μια και η εργατική τάξη απ’ την άλλη, δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον.
Έχουν θράσος! Είναι σαν να χρεοκοπεί μια επιχείρηση, που χρωστάει ήδη στους εργαζόμενους που δουλεύουν σε αυτήν και στη συνέχεια σε συμφωνία με τους δανειστές της και προμηθευτές της, να απαιτούν από τους εργαζόμενους να πληρώσουν τα χρέη της η και να παλέψουν στο πλευρό της ενάντια στους δανειστές της. Γι’ αυτό και προσπαθούν να καλλιεργήσουν κλίμα «πατριωτικού αγώνα» προκειμένου να βάλλουν οριστική ταφόπλακα στις αντιστάσεις και στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης, να μετατρέψουν τα «προσωρινά» αντεργατικά μέτρα σε μόνιμα, επιδιώκοντας σε τελευταία ανάλυση την αναδιάρθρωση της εργασίας και των εργασιακών σχέσεων, την ταπείνωση των εργαζομένων και τη διάλυση του εργατικού κινήματος. Τέλος η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» είναι αυτή που χρησιμοποιείται προκειμένου να περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται η αντεργατική πολιτική. Επιχειρείται ένας τεχνητός διαχωρισμός – που αναπαράγεται και από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία – ανάμεσα στους εργαζόμενους του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, σε εργαζόμενους με συνδικαλιστικά δικαιώματα και εκπροσώπηση και σε εργαζόμενους χωρίς καμία κάλυψη και δυνατότητα συλλογικού εργατικού αγώνα, ανάμεσα σε παλιούς και νέους, σε ντόπιους και ξένους κ.α. Κάτω από τις τελευταίες εξελίξεις η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να αποτελέσει ένα έναυσμα για ένα νέο γύρο πολιτικής αντιπαράθεσης και κινητοποιήσεων, εκφράζοντας αποφασιστικά την εναντίωση μας απέναντι στα νέα μέτρα, συνολικά απέναντι στην αντεργατική πολιτική που προωθείται εδώ και καιρό από ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ- ΕΕ- ΔΝΤ- Κεφάλαιο- Εργοδοσία.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ. ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ!
Το εργατικό κίνημα και οι αγώνες μας μπορούν να νικούν και να γίνονται πολιτικά επικίνδυνοι μόνο όταν ξεφεύγουν από τα όρια που έχουν προκαθορίσει οι γραφειοκράτες του εργοδοτικού συνδικαλισμού και η αστική πολιτική. ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ αφομοιώνοντας όλα τα οράματα της ανταγωνιστικότητας, της εθνικής ανάπτυξης ΔΕΝ θέλουν, ούτε μπορούν να δώσουν προοπτική στους αγώνες μας. Γι’ αυτό μιλούν για «κοινωνικό ισοδύναμο» των θυσιών βάζοντας στην ίδια ζυγαριά κεφάλαιο και εργασία. Από την άλλη ΠΑΜΕ και Αριστερή Παρέμβαση βολοδέρνουν ανάμεσα στην λογική της αυτόνομης εθνικής ανάπτυξης και της φανατικής προσκόλλησης στην ΕΕ.
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ, η ανάπτυξη ενός κινήματος ρήξης και ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης, κίνημα συνολικής αντιπαράθεσης με τη πολιτική της Κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ, του Κεφαλαίου. Που θα παλεύει για το όλο, «θα τα ζητά» όλα για να κερδίσει στο σήμερα. Δε μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Μπορούμε να γίνουμε εμείς οι πρωταγωνιστές στην αντιπαράθεση με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Μέσα από τη κοινή δράση και τον οριζόντιο συντονισμό των γενικών συνελεύσεων και όχι των κομματικών αντιπρόσωπων των Δ.Σ των πρωτοβάθμιων σωματείων. Σήμερα υπάρχει η αναγκαιότητα για μια ταξική αγωνιστική συσπείρωση των ίδιων των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στις τρέχουσες συνθήκες που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι απλώς συνομιλεί με την ΕΕ και το ΔΝΤ αλλά αποτελεί κομμάτι τους προκειμένου να υπηρετήσει τις ανάγκες του ελληνικού πρωτίστως αλλά και του διεθνούς κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι χρειάζεται να είναι ξεκάθαροι:
ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΕ- ΔΝΤ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ – ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
• ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΜΕΣΟΣ ή ΕΜΜΕΣΟΣ ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
• ΟΥΤΕ ΕΝΑ ευρώ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. Γιατί τα κέρδη που παράγονται στις πλάτες μας(60% αύξηση του ΑΕΠ τη τελευταία 10ετια) φτάνουν και περισσεύουν για την κάλυψη των αναγκών μας(παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση).
• ΡΙΖΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ( γιατί ο παραγόμενος πλούτος, η τεχνολογική και κοινωνική εξέλιξη το επιβάλλουν)
• ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ 7 δις. ευρώ δαπανούνται μόνο για φέτος, προκειμένου ο Έλληνας εργάτης να μπορεί να «σφάξει» τον όποιο Σομαλό, Αφγανό, Βόσνιο η Τούρκο εργάτη.
• ΤΕΛΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Άλλωστε δικά μας λεφτά τους δίνονται διαχρονικά από την εκαστοτε Κυβέρνηση, χωρίς να ξεχνούμε τους ληστρικούς ορους δανεισμού.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες σε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΠΟΡΕΙΑ στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου(Κορίνθου κ Αράτου) την 1η ΜΑΗ στις 10πμ.
Εργατική Ταξική Αγωνιστική Κίνηση
web: http://etakpatras.blogspot.com/
e - mail: etak.patras@gmail.com
